DİNGO

17. yüzyılda Avustralya'ya yerleşen ilk Avrupalı göçmenler bu kıtaya özgü hayvanlarla karşılaştılar. Bir yaban köpeği olan dingo (Canis dingo) da bunlardan biriydi. Avustralya'da yaşayan memeli hayvanların büyük bölümü kangurular gibi keseliler grubundandır (bak. KESELİLER). Bazı küçük yarasalar, fare ve sıçanlar dışında, bu kıtadaki Ausiraliun Hinlı Commussion Avustralya'da yaşayan dingo evcil bir köpeğe benzerse de aslında yabani ve oldukça yırtıcı bir hayvandır. memeliler arasında yavrularını bir kesede taşımayan tek örnek dingodur. Dingoların tüyleri genellikle sarımsı ya da kum rengi, daha ender olarak kara ve kızıl kahverengidir. Büyüklüğü ve genel görünümüyle Alman çoban (kurt) köpeğini andıran bu hayvan Yeni Gine'den gelen tüccarlar tarafından MÖ 1500'lerden sonra getirilmiştir (bak. Avustralya YERLİLERİ). Bir zamanlar, ekinlere zarar veren kanguruları tarlalara yaklaştırmadıkları için dingolar Avustralyalı çiftçilerin en büyük yardımcısıydı. Ama sonradan koyun ve sığır yetiştirilen alanlar genişledikçe bu yaban köpekleri çiftlik hayvanlarına da saldırmaya başladı. Çiftçiler de hayvanlarını koruyabilmek için dingolara savaş açtılar; bu yüzden sayıları iyice azalan dingolar bugün yalnızca ülkenin uzak köşelerinde bulunur. Kıtanın güneyindeki Tasmanya Adası'nda ise bugüne kadar hiç dingoya rastlanmamıştır. Dingolar sanıldığı gibi yalnız yaşayan hayvanlar değildir. Ancak gerektiği zaman bir araya gelen küçük gruplar oluşturur, yalnız dolaşırken tıpkı köpekler gibi kayalara, ağaçlara çişleriyle iz bırakarak grubun öbür üyeleriyle haberleşirler. Kanguru gibi iri hayvanları avlayacakları zaman ya da grubun tehlikede olan bir üyesine yardım etmeleri gerektiğinde bir araya toplanırlar. Yavrulama mevsiminde, ana baba olmayan hayvanlar da yavruların bakımına yardımcı olur. Dişi dingo bir kaya çıkıntısının altında, içi boş bir kütük ya da boş bir tavşan yuvası gibi korunaklı bir yerde dörtbeş yavru doğurur. Dingolar çoğu kez evcil köpeklerle de çiftleşir ve Avustralya'nın kalabalık nüfuslu bölgelerinde bu melezlere (kırmalara) oldukça sık rastlanır. Yabani yaşarken kurt gibi uluyan dingolar yavruyken alınıp evcilleştirilirse havlamayı öğrenebilir.