SİBİRYA KURDU

Özellikler

Genelde buz mavisi gözleriyle korkutucu olsa da, sevgi dolu bir hayvandır.Her köpek gibi dillerinden terlerler. Özgürlüklerine düşkünlükleri ve inatçılığıyla tanınırlar. Bazılarının göz renkleri farklı olabilir. Çocuklara karşı çok hoşgörülüdür. Aslında herkesle iyi geçinir, ama kuş, fare gibi küçük hayvanları avlamak isterler. Yalnız kalırsa sıkılıp evdeki eşyaları kemirebilirler. Gereksiz yere havlamayan bir köpek ırkıdır, ancak uluyabilirler. Sibirya kurtları sıcağı hiç sevmezler ve sıcaklarda bunalırlar, eksi 60 derece soğukta yaşayabilirler.
Ortalama ömrü 11-13 yıldır. Erkeğinin ağırlığı 20 ila 27, dişisinin ağırlığı ise 16 ila 23'tür.

Karakteri

Zeki, fazlasıyla oyuncu, sosyal, Ailelerine bağlı ancak inatçı ve haylaz köpeklerdir. Zeki ve sosyaldirler, çok kolay öğrenirler ama kendi mantıklarınca amaçsız buldukları komutlara uymamakta ısrar ederler .Eğitim verilmesi zor bir ırktır. Evdeki/çevrelerindeki diğer hayvanlarla çok iyi geçinirler ancak fare ve küçük kuşlar gibi küçük hayvanları avlamaya meyillidirler. Çok kolay öğrenirler ancak komutlara cevap almak için sabır ve tutarlılık gerekir. Hava sıcak olmadığı sürece koşup oynamayı çok severler ancak sıcaklarda korunmalı serin bir yerde tutulmalıdırlar. Bu köpeklerin karakteristik bir özelliği daha havlamayı pek sevmemeleridir, o yüzden de bekçi köpeği olarak pek uygun değildirler. Havlamamalarına karşın ulumayı çok severler. Çocuklarla araları çok iyidir, onlara karşı çok tutarlı ve sabırlıdırlar. Sık kürkleri nedeniyle sıcağa tahammülleri yoktur. Özgürce koşup oynamayı çok severler. Boş bırakılmaya gelmezler çünkü kaçıp başı boş gezmeye bayılırlar.

Bakımı

Özgürce koşup oynamayı çok seven bir ırk olduklarından dolayı apartman yaşamı için çok uygun köpekler değildirler. Hava sıcak olmadıkça çok iyi koşu arkadaşıdırlar. Tüylerinin uzun olmamasından dolayı düzenli aralıkla fırçalamak gerekmektedir. Fırçalarken acıtmamaya dikkat ediniz, sinirlenebilirler. Oldukça fazla egzersiz gereksinimleri vardır. Tek başlarına olmayı hiç sevmezler, tek başlarına kaldıklarında etraftaki nesneleri kemirmeye başlayabilirler.

Tarihçesi

Bu ırk yüzyıllarca Sibirya'da Çukçi halkı tarafından kızak çekme, Ren geyiği sürülerini gütmede ve bekçi köpeği olarak kullanılmışlar. 1905 yılında bu köpekler Alaskaya götürüldü. Bölgede 1925'te ortaya çıkan Difteri salgını için gereken ilaçları, bu köpeklerden oluşan bir sürü bölgeye getirmeyi başarmıştır ve bu olaydan sonra insanların dikkatini çekmiştir.